In Je Hoofd Zitten

"Off with their heads"

“Off with their heads” zei de hartenkoningin in Alice in Wonderland. En het zal je misschien niet verbazen dat wij vaker op onze reizen horen “dat hoofd dat moet weg”. Maar goed, dat is natuurlijk niet iets dat fysiek mogelijk is en het zou wel een erg rigoureuze oplossing zijn voor in je hoofd zitten.

Wel is het een feit dat, als je niet gewend bent om naar je lijf te luisteren, je natuurlijke weg is om alles te overdenken, of te gaan piekeren. Dat staat eigenlijk lijnrecht op het feit dat het juist je lichaam is dat reageert op traumatische ervaringen of stress.

De Amygdala

Je hebt vast wel eens gehoord van het fight-flight- of freeze – systeem. In je hersenen zit er een amandelvormig ‘bobbeltje’ , de amygdala, die je direct bewust maakt van zintuiglijke gewaarwordingen (bijvoorbeeld gezichtsuitdrukkingen) en emoties, maar dan eigenlijk vooral weerzinwekkende, gevaar-opleverende, stressvolle prikkels. De supersnelle reactie in het lijf (aangestuurd door deze bobbel) is de aanmaak van meer adrenaline en cortisol. De stresshormonen dus.

De fysieke reacties – lees: de reacties van je lijf - hierop zijn vaak: het warm hebben en/of zweten, verhoogde hartslag, gespannen spieren en kaken, een droge mond, hoofdpijnklachten. Je ervaart dit als onrust en soms zelfs als (een vorm van) angst. Het duurt overigens langer om dit te typen c.q. te lezen dan dat het in je lijf gebeurt. Je brein maakt namelijk ook gelijk een beslissing: ik ga vechten, ik ga vluchten of ik bevries.

Vluchten naar je hoofd of in je hoofd gaan zitten

Omdat we de reacties van het lijf, zoals hierboven omschreven vaak als niet prettig ervaren, is de natuurlijke weg van ons bewustzijn om van de onprettige toestand weg te bewegen, terug naar je hoofd dus. Nadenken waarom je je voelt zoals je je voelt. Omdat we nu eenmaal graag dingen willen verklaren. Het lijf blijft echter intussen gewoon met dat ongemak zitten en stuurt naar onze bekende bobbel nog meer negatieve signalen, waardoor er nóg meer adrenaline en cortisol wordt aangemaakt, resulterend in oplopende lichamelijke klachten. Eigenlijk ontregelt deze amygdala het autonome zenuwstelsel. En als dit maar lang genoeg duurt, dan kun je letterlijk ‘lam’ worden gelegd in de vorm van een burnout of depressie, hartklachten of maagklachten.

Wat is er nodig? Ja, de deelnemers die aangaven ‘dat hoofd moet weg’, die hadden in principe gelijk. Want je hebt het in je lijf te doen. Er is namelijk een aantal oefeningen die je kunt doen die die bobbel in je hersenen ‘trainen’, of ‘geruststellen’. Oefeningen die te maken hebben met bewust zijn. Bewust ademen. Bewust bewegen. Jezelf ‘verankeren’ zodat je stevig staat. Bewust dansen, bewust strekken. In eerste instantie zal dat je in contact brengen met de gevoelens in je lijf, dus ook de stresservaring, of het verdriet of de angst. Dit bewust zijn brengt namelijk weer balans in het autonome zenuwstelsel. Vaak is de ontlading te lezen in tranen, of juist onbedaard lachen, of een onbedaard schokken van je lijf, waarna je letterlijk in je lijf ‘ruimte’ ervaart, omdat de spierspanning óók wordt opgeheven. Je kunt dus letterlijk weer dieper ademhalen en soepeler bewegen.

De kracht van je retreat

In onze retreats ga je ook ervaren met dit soort oefeningen, energiewerk genoemd, die juist door iets fysiek te ervaren, inzichten brengen, doordat er ruimte ontstaat voorbij de stress of de traumatische ervaring. En daarna nemen wij vaak een moment van stilte, omdat dan pas echt de dingen ook beklijven in je lichaamsgeheugen of celgeheugen. Met praten ga je weer naar je hoofd, terwijl de stilte je nog even in je lijf houdt. Tijdens de reis breng je dus steeds weer meer en meer balans in je autonome zenuwstelsel, wat een algeheel gevoel van welbevinden geeft en wat je uiteindelijk leert om dit thuis zo verder door te zetten. Je gaat dus naar huis met een goed afgerichte amygdala 😉.

Herken je iets van wat ik hierboven beschrijf? Laat gerust je reactie achter. Kan ik je verder helpen, dan neem contact met me op.