Loslaten om te kunnen thuiskomen bij jezelf

Soms lijken je hoofd en je hart lijnrecht tegenover elkaar te staan.

Je hoofd schreeuwt om zekerheid, controle en logica. Je hart fluistert zachtjes een andere richting. En ergens diep vanbinnen weet je dat je dat fluisteren niet langer kunt negeren.

Precies daar stond ik. Na ruim zestien jaar in een leidinggevende functie voelde ik dat het tijd was voor een andere richting. En dat vond ik spannend. Want het vroeg mij ook om los te laten. Dat loslaten betekent niet alleen een rol achter je laten, maar ook oude overtuigingen, zekerheden en verwachtingen van anderen. En toch wist ik: dit is nodig om trouw te blijven aan mezelf.

In mijn vorige blog deelde ik al dat ik een nieuwe stap zou zetten. Inmiddels ben ik die weg ingeslagen en ben ik gestart in mijn nieuwe functie. Ik heb dus durven loslaten. Het voelt nog wat onwennig om na zo’n lange tijd uit de vertrouwde kaders te stappen, maar tegelijkertijd merk ik hoe goed dit bij mij past. Ik voel meer lucht, ruimte en vrijheid. Alsof ik mezelf toestemming heb gegeven om eindelijk te kiezen voor wat klopt in plaats van wat hoort.

De dag op de berg

Het zaadje voor deze stap werd geplant tijdens een Soulquest-reis. Op die ene dag alleen op de berg - de vision-quest oefening - gebeurde er iets bijzonders. Daar, midden in de stilte en de natuur, voelde ik hoe klein en groot ik tegelijk was. Klein in het grotere geheel, en groot omdat ik de ruimte voelde om helemaal mezelf te zijn.

In die stilte kwam de stem van mijn hart naar boven. Geen harde stem, geen druk, maar een zacht weten: het is tijd om los te laten. Alsof er een innerlijk kompas werd aangeraakt dat ik te lang had genegeerd. Het gaf me vertrouwen, helderheid en rust.

Terug in mijn dagelijks leven echter begon mijn hoofd natuurlijk meteen te ratelen: Kan ik dit wel doen? Stel ik mijn team niet teleur? Moet ik niet gewoon blijven? Maar telkens wanneer ik weer terugging naar dat gevoel op de berg, wist ik: dit is mijn weg.

Loslaten van een oude rol en mijn overtuigingen

Na ruim zestien jaar leidinggeven binnen verschillende organisaties voelde het alsof ik vooral leefde vanuit oude overtuigingen. Vanuit het idee dat doorgroeien hoort, dat financiële zekerheid belangrijk is, en misschien ook wel een beetje vanuit het verlangen om aan verwachtingen van anderen te voldoen.

Maar mijn hart liet me iets anders voelen. Het zei me: je mag thuiskomen bij jezelf. En dat betekende: loslaten. Loslaten van de rol waarin ik me verantwoordelijk voelde voor mijn team, loslaten van de zekerheid die ik kende, loslaten van de behoefte aan erkenning van buitenaf.

Dat loslaten was spannend en emotioneel. Toen ik mijn besluit deelde met mijn team, had ik een brok in mijn keel. Maar de opluchting en het gevoel dat zij mij deze stap gunden, waren zo waardevol. Het gaf me de bevestiging dat ik trouw mocht zijn aan mezelf.

Het vuur in mezelf

Nu ik in mijn nieuwe functie gestart ben, merk ik dat ik meer in mijn element kom. Ik hoor terug dat dit beter bij me past, en iemand zei zelfs: “Je bent lekker bezig, dit past je veel beter dan je oude functie.” Zulke woorden zijn als brandstof. Ze voeden mijn innerlijk vuur en maken duidelijk dat ik op de juiste weg ben.

Loslaten blijkt geen verlies te zijn, maar een uitnodiging om dichter bij mezelf te komen. Misschien begin ik wel steeds meer mijzelf te zijn.

Uitnodiging voor oktober

En precies dat – loslaten, je hart laten spreken en thuiskomen bij jezelf – staat centraal in de reis die ik in oktober begeleidt samen met Anna, onze Camino van het Hart.

Tijdens die reis raak je je hart aan en laat je je raken door dat wat er leeft in je hart. We nodigen je vaker uit om de stem in je hoofd te laten verstillen, en daarmee alle angsten of overtuigingen los te laten. Om te voelen wat jou voedt, waar jouw innerlijk vuur brandt en wat je niet langer dient. Net zoals ik dat moment op de berg had, waarin de stilte me dichter bij mezelf bracht, gun ik dat ook jou.

Misschien zoekt ook jouw hoofd zekerheid, maar fluistert je hart zachtjes dat het tijd is voor iets nieuws. De vraag is of je nieuwsgierig kunt zijn en de moed hebt om die fluistering te volgen. Je bent van harte welkom om samen met Anna en mij jouw innerlijk vuur weer aan te komen wakkeren van 18 - 24 oktober, in de warme herfst in Zuid-Spanje!

Willem